24 lip, 15:35 Ten tekst przeczytasz w 3 minuty Chojniczanka Chojnice powróciła na zaplecze ekstraklasy po dwóch sezonach gry na trzecim froncie. Początki nie są jednak dla ekipy z Kaszub łatwe. Na inaugurację podopieczni Tomasza Kafarskiego zremisowali 2:2 z GKS-em Tychy. W piątek musieli przełknąć gorycz porażki (0:2) w Bełchatowie, gdzie swoje domowe mecze rozgrywa częstochowska Skra. Foto: Grzegorz Radtke / Chojniczanka Chojnice Mecz się dla nas zaczął źle, potem w naszych szeregach było za dużo niedokładności, wkradły się nerwy. Nie mogliśmy wejść na odpowiedni poziom - trener drużyny z Chojnic nie miał wątpliwości, że spotkanie ze Skrą nie wyszło jego podopiecznym Tomasz Kafarki był pełen uznania dla skromnej, zbudowanej wyłącznie z polskich zawodników drużyny z Częstochowy: - To jest bardzo dobrze zorganizowany zespół. Widać, że zawodnicy są z sobą zaprzyjaźnieni, bo to daje się odczuć w każdym działaniu piłkarzy na boisku i poza nim Celem minimum dla Chojniczanki jest utrzymanie, ale jeśli tylko pojawiłaby się taka możliwość to ta ambitna drużyna chciałaby powalczyć o coś więcej. - Skra w tamtym sezonie pokazała, że po awansie można sobie poradzić w pierwszej lidze. Jestem przekonany, że my też damy radę - ocenia trener Kafarski Była to czwarta z rzędu porażka chojniczan z tym rywalem. - Najprościej byłoby powiedzieć, że rywal jest dla nas niewygodny i w sumie można nie przyjeżdżać na mecz, skoro wiadomo, że i tak będzie w czapę. Przyjechaliśmy rozegrać dobry mecz i wydawało się, że jesteśmy do tego dobrze przygotowani. Szybko stracona bramka ustawiła to spotkanie. Dokonałem pięciu zmian w meczu, nasza gra zaczęła się zmieniać, ale to jeszcze nie jest to – mówił po spotkaniu wyraźnie niepocieszony szkoleniowiec. Częstochowianom mecz ułożył się w sposób wymarzony. Na prowadzenie już w 3. minucie wyprowadził ich Filip Kozłowski. Trzeba przyznać, że po zdobytej bramce drużyna trenera Jakuba Dziółki miała wydarzenia boiskowe pod kontrolą. - Wynik meczu jest zasłużony, mogę pogratulować drużynie Skry wygranej. Mecz się dla nas zaczął źle, potem w naszych szeregach było za dużo niedokładności, wkradły się nerwy. Nie mogliśmy wejść na odpowiedni poziom, a gdy się nam już udało, to gospodarze nas skutecznie z tego wybijali. Druga stracona bramka wprowadziła jeszcze większą trudność, aby cokolwiek ugrać w tym meczu. Musimy przeanalizować co trzeba poprawić, aby w takich meczach grać lepiej, płynniej – obiektywnie oceniał boiskowe wydarzenia Tomasz Kafarski. Trener Chojniczanki nie był zadowolony szczególnie z postawy Łukasza Wolsztyńskiego i Tomasza Mikołajczaka, których zmienił już w przerwie. - Nie chodzi o to, że byłem wściekły na zawodników, tylko o to, jaki był nasz pomysł na mecz, a co zawodnicy prezentowali na boisku. W ich poczynaniach nie było płynności. Zmiany też nie od razu dały różnicę, ale z biegiem minut wyglądało to lepiej – tłumaczył na pomeczowej konferencji. Pochodzący z Kościerzyny szkoleniowiec nie szczędził pochwał pod adresem rywali, którzy mimo skromnego budżetu i wyłącznie polskiego składu udanie zaczęli swój drugi sezon w Fortuna 1 Lidze. - To jest bardzo dobrze zorganizowany zespół. Widać, że zawodnicy są z sobą zaprzyjaźnieni, bo to daje się odczuć w każdym działaniu piłkarzy na boisku i poza nim. Tylko temu przyklasnąć. U nas infrastruktura pięknieje, natomiast szkoda, że w takim mieście jak Częstochowa nie ma stadionu, na którym taki zespół jak Skra mógłby rozgrywać swoje mecze – wrzucił kamyczek do ogródka władzom Częstochowy trener Kafarski zwracając uwagę na konieczność wynajmowania przez Skrę obiektu w Bełchatowie. Celem podstawowym beniaminka zazwyczaj jest bezpieczne utrzymanie i w Chojnicach nie ma pod tym względem wyjątku. Chojniczanka to klub, który smak pierwszej ligi zna jednak bardzo dobrze i docelowo zapewne chciałaby powalczyć o coś więcej. - Jesteśmy ludźmi ambitnymi, zarząd klubu jest głównym sponsorem tego projektu i nie ma co ukrywać, że chcemy być silną drużyną w tej lidze. Będziemy do tego dążyć. Po dwóch kolejkach nie pokuszę się o żadne wnioski, bo jeden punkt na tym etapie o niczym nie świadczy. Mielibyśmy sześć i moja ocena byłaby taka sama. Skra w tamtym sezonie pokazała, że po awansie można sobie poradzić w pierwszej lidze. Jestem przekonany, że my też damy radę – zakończył Tomasz Kafarski. Jego podopieczni za tydzień podejmować będą Chrobrego Głogów ( godz. 18:00). Data utworzenia: 24 lipca 2022 15:35 To również Cię zainteresuje Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości.

Więcej takich historii znajdziesz na stronie głównej Edyta Kowalczyk: Reprezentacja USA boleśnie wypunktowała pana drużynę w półfinale Ligi Narodów. Dla zawodników to trudna lekcja, a dla pana, jako trenera?Nikola Grbić: Nie spodziewałem się takiego załamania z naszej strony w trzecim secie. Musimy się nauczyć, że trzeba walczyć do samego końca. Nawet jeśli rywal prezentuje wysoki poziom, to znaczy, że my nie możemy prezentować równie dobrej siatkówki. Trzeba nauczyć się przełamywać ten dyskomfort i wychodzić z trudnych sytuacji. Kiedy przegrywa się w meczu, chce się więcej ryzykować i momentami także kombinować, a jedyne, co może pomóc to totalne skupienie. Doświadczenie takiego meczu musi nam pomóc, bo to nie koniec trudnych sytuacji. One będą się pojawiać. Tylko czy przegranie trzeciego seta 25:13 to coś, co może się przytrafić drużynie na takim poziomie jak reprezentacja Polski? Takie rzeczy się zdarzają. Poza tym pamiętajmy, że gdy rywal wysoko prowadzi, zupełnie z innym nastawieniem wychodzi na zagrywkę, niż kiedy walka toczy się punkt za punkt. I tę presję musimy nauczyć się przetrzymywać. Nie podobało mi się to, jak zareagowaliśmy po dwóch przegranych setach. Mówię tu zarówno o zawodnikach szóstkowych, jak i tych, którzy weszli z kwadratu. Wiadomo było, że przegrywając 0:2, trzecia partia to nasza ostatnia szansa, by odwrócić losy spotkania. W czwartym secie ćwierćfinału z Iranem też było tak, że rywal szybko osiągnął dużą przewagę, ale wtedy mieliśmy zabezpieczenie w postaci tie-breaka. Tutaj drugiej szansy już nie było. Zarówno mecz z Iranem, jak i ten z USA, rozpoczynała ta sama szóstka. Biorąc pod uwagę, jak duże problemy ze skutecznością ma chociażby libero Paweł Zatorski, będzie pan próbował sięgać po Jakuba Popiwczaka? Jeszcze nie wiem, jak zaczniemy niedzielny mecz o brązowy medal. Dopiero o tym zdecyduję. Zobacz także: Były trener młodzieżowej kadry wskazał błędy Polaków. "Oby to był zimny prysznic" Drugi set, gdy straciliście prowadzenie 19:16 też mógł mieć znaczenie? Taka przewaga to jeszcze nic pewnego. Rywal zaserwuje piłkę z prędkością ponad 100 km/h, za chwilę zdobędzie kolejny punkt i już odrabia straty. Prowadząc 20:12 można myśleć o wygraniu seta, ale nie przy zaledwie trzech oczkach przewagi. Bartosz Kurek powiedział, że nie chce zapominać o tym meczu, ale wyciągnąć z niego wnioski. Wolałby pan, żeby zawodnicy zapomnieli o takim meczu jak ten z USA czy niekoniecznie? Jestem pewien, że nikt dzisiaj nie zaśnie. I to jest to cierpienie, które chciałbym, żeby zawodnicy przeżyli, bo tylko w ten sposób mogą stać się silniejsi. Przed meczem o brąz mamy mniej niż 24 godziny, żeby się odbudować, ale tak wygląda turniejowa walka o medale. Czasu jest bardzo mało. *** – Najpierw piłkarz, później celebryta – mówi o sobie. Nie chodzi "po ściankach", nie szuka uwagi mediów. To media interesują się nim, choć niekoniecznie w sportowym kontekście. O piłkarską karierę pyta go Łukasz Kadziewicz, a Jarosław Bieniuk odpowiada, co dał mu sport, co zabrał i czy zawodowo czuje się spełniony. – W piłce nożnej sufit jest tak wysoko, że trudno powiedzieć: "jestem spełniony" – przyznaje. Nie ukrywa, że na jego karierę ogromny wpływ miało życie prywatne. Pozytywny? Negatywny? O tym mówi "W cieniu sportu". Zdradza też, czego zabrakło jego pokoleniu, by w piłce nożnej sięgać po więcej i jaki związek może mieć z tym... Unia Europejska.

Kiedy przeglądamy w sieci strony, prowadzone przez nauczycieli, możemy odnieść wrażenie, że wszystko, czego dotkną, zamienia się w złoto. Praca to jedno, wielkie pasmo sukcesów, a na potknięcia i błędy nie ma miejsca, tymczasem…Lubimy mówić o tym, co nam się udało. Dzielimy się radością nie tylko z najbliższymi, ale również z tymi, którzy chcą o tym słuchać/ czytać. Na stronach opisujemy udane projekty i pomysły, które sprawdziły się na naszych zajęciach. Stajemy się inspiracją dla innych i to jest piękne. Swoim przykładem zaświadczamy, że się da i motywujemy do podejmowania trudu wprowadzania zmian. Mam jednak wrażenie, że obraz ten jest niepełny. Brakuje w nim godzin spędzonych na własnych próbach, rozczarowań i frustracji, związanych z tym, co się nie udało. Bo przecież nie jest tak, że żyjemy w idealnym świecie, w którym wszystko co pomyślimy, staje się zatem “fałszujemy” to, co widzą inni? Myślę, że jest to działanie nieświadome. Nikt z nas nie chce kreować się na nadczłowieka, który wolny jest od porażek. Nie piszemy o nieudanych przedsięwzięciach z kilku powodów (przynajmniej tak to wygląda z mojego punktu widzenia). Po pierwsze często towarzyszy nam poczucie, że nie ma się czym chwalić. Nie udało się, to trudno. Nie ma sensu do tego wracać. Poza tym, po co mówić o czymś, co do niczego się nie nadaje? Przecież to w żaden sposób nie może być przydatne dla innych (tu tkwi błąd logiczny, ale o tym później). Poza wszystkim: życie nauczyciela pełne jest trudnych chwil, nie warto o nich pisać, bo wszyscy mamy podobne doświadczenia (co stanowi ogromne uogólnienie, ale to też temat na inny akapit).dlaczego nie wyszło?Macie czasami tak, że pomysły wprost wylewają się Wam z głowy? Rano, w południe, wieczorem, nawet noc nie jest wolna od wymyślania koncepcji, które koniecznie domagają się zrealizowania. U mnie czasami tak się dzieje. Nazywam to klęską urodzaju i wiem, że mimo najszczerszych chęci, nie dam rady zrealizować każdego konceptu. Ponieważ nie wiem również, co ma najmniejsze szanse powodzenia, zabieram się za realizację wszystkich i drogą naturalnej selekcji pewne projekty nie doczekują szczęśliwego los spotkał projekt eTwinning poświęcony muralowym miastom. Koncepcja była znakomita. Plan opracowany, chętni opiekunowie zaangażowani. Nawet uczniowie początkowo współpracowali chętnie. Stało się jednak tak, że brakło mi siły woli (a może po prostu siły, tak zwyczajnie, fizycznie), by dopilnować moich podopiecznych. Coś tam niby zrobili, jakieś materiały wypracowali, jednak nie tyle i nie takich, jak zakładałyśmy pierwotnie. Koniecznie muszę zaznaczyć, że pozostałe grupy naprawdę się starały i dobrze radziły sobie z kolejnymi wyzwaniami. Dla mnie był to czas równolegle prowadzonych innych przedsięwzięć. Nie chcę się usprawiedliwiać (bo usprawiedliwienie nie istnieje, zawiodła i tyle), mam poczucie, że nie wywiązałam się z umowy. Uznałam jednak, że nie ma sensu płakać nad rozlanym mlekiem. Można wyciągnąć stało się później. Postanowiłam wrócić do sztuki ulicznej i zaproponowałam uczniom swojej szkoły mniejszy projekt. Na bazie wcześniejszej koncepcji, choć nieco zmodyfikowanej, ukute zostały . I ta formuła okazała się strzałem w dziesiątkę 🙂 Efekty do tej pory można obserwować odwiedzając stronę, która powstała, by uczniowie mogli podzielić się efektami swoich wędrówek (zajrzyjcie koniecznie ).miara sukcesuInnym przypadkiem był mój udział w konkursie na Nauczyciela Roku 2017 (organizowanym przez ). Tak się złożyło, że znalazłam się w gronie osób zaproszonych na galę do Zamku Królewskiego. To tam ogłaszany jest ostateczny wynik. Ogromne emocje: ekscytacja połączona z niedowierzaniem. Przyjemne, dość niepowtarzalne doświadczenie. W głowie układają się wszelkie możliwe scenariusze. Obok tych, które podpowiadają sukces, pojawiają się też te, które pokazują, że nic z tego nie się domyślacie, rzeczonego tytułu nie zdobyłam (sięgnęła po niego wtedy niezrównana Marta Florkiewicz- Borkowska). Ktoś mógłby powiedzieć: udział w tym przedsięwzięciu okazała się porażką. Nie udało się zdobyć ani głównej nagrody (tytułu NR-a), ani nawet wyróżnienia. Widać, nie jestem tak dobra, za jaką się uważałam. A jednak jestem wdzięczna za możliwość doświadczenia tego wszystkiego, czego przy okazji konkursu doświadczyłam. Miałam szansę przyjrzeć się własnej pracy i dokonać jej ewaluacji (by napisać uzasadnienie wniosku). Wzięłam udział we wręczeniu tytułu, choć nie mnie on przypadł. Warto było tam być. Dziś patrzę na ten dzień z wielkim sentymentem. I nie przeszkadza mi to, że wszystko potoczyło się nie całkiem tak, jak zastanawiacie się, czy zdecyduję się (mądrzejsza o pewne doświadczenia) na ponowny udział w tej inicjatywie. Odpowiedź jest jedna: nie wiem. Czasami nachodzi mnie ochota, by znów siąść i opisać działania. A później macham na to ręką i dalej robię swoje 😉jak sól w cieściePatrzę na to, czego przez te wszystkie lata dokonałam. Cieszę się każdym doświadczeniem, wiedząc, że nie każde zakończyło się tak, jak chciałam. Dziś nie nazywam tych nieoczekiwanych finiszów porażkami. Po prostu nie zawsze i nie wszystko układa się po mojej myśli (takie życie). Dlaczego o tym nie piszę? Sama nie wiem. Prawdopodobnie wynika to z nadmiernego perfekcjonizmu. Akceptuję błędy w postępowaniu uczniów, traktując je jako element rozwoju, ale z własnymi mam kłopot (prawdopodobnie jak większość z nas). Czas jednak pokazać, że jestem takim samym nauczycielem jak Ty i Ty, a nawet Ty. Czasami robię głupoty, innym razem realizuję fantastyczny projekt. Tak już jest. Fortuna kołem się toczy 😉 A to, co moim zdaniem nieudane, podkreśla dodatkowo smak sukcesu (jak szczypta soli smak najwspanialszego ciasta).A jeśli chodzi o to, że nie warto dzielić się trudnymi doświadczeniami, bo każdy z nas, nauczycieli, ma podobne, to może warto zweryfikować podejście? Rozmawiając o kłopocie, nie tylko mamy szansę znaleźć najlepsze możliwe rozwiązanie, ale dodatkowo nie kumulujemy w sobie negatywnej energii. Zadbajmy o siebie, by móc zadbać o innych 🙂 Podobnie z nietrafionymi pomysłami. Pokażmy innym, co może pójść nie tak. Być może wspólnie dojdziemy do tego, jak sprawić, by projekt się udał 🙂PS Oczywiście mogłaby przytoczyć wiele innych przykładów pomysłów, które nie potoczyły się tak, jak chciałam. Nie w tym jednak rzecz. Rzecz w tym, by jasno powiedzieć: mam prawo, by coś się nie udało. I nie boję się o tym mówić.

Jakość naszego dopingu stale się poprawia ale nadal jest daleka od ideału, dlatego warto zapoznać się ze śpiewnikiem, który znajdziecie poniżej. Jeżeli natomiast znacie inne kawałki, które warto tutaj dopisać, prosimy jak zawsze o kontakt z redakcją (Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.) lub ich dopisanie w odpowiednim wątku na FORUM 1. Ooo Nasz! Ooo Nasz! My wierzymy, Tylko w Hej Lechio! Ooo Nasz! O Nasz! 2. Piosenkę tę śpiewamy w rytm "Yellow submarine" The Beatles Przy kasach tłum, biletów brak! Stadion Lechii pęka w szwach! Jakiś kibic krzyknął: jest! Dziś zwycięży BKS! W górę serca, zwycięży Lechia Gdańsk! Zwycięży Lechia Gdańsk! (x2) 3. W Wolnym Mieście Gdańsku W Wolnym Mieście Gdańsku, gdzie korona w herbie jest, mamy swą drużynę, która zwie się Alleluja, alleluja, alleluja (x2) Nad Motławą pragnę marzyć, Nad Motławą pragnę żyć, Gdańskiej Lechii kibicować, z Śląskiem Wrocław w zgodzie żyć! Alleluja, alleluja, alleluja (x2) 4. Ja zawsze będę tam, Gdzie moja Lechia gra, Aeja oo! Hej Lechia Gol! 5. Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi, Wstańcie Lechiści Arka nadchodzi, Weźcie pałki i zapałki, Podpalimy stadion Arki, Wedle rozkazu (x2) Poszli znaleźli Arkę na strychu Wpier..l spuścili Zeszli po cichu Gdyby Arka nie fikała To by wpier..l nie dostała Wedle rozkazu (x2) 6. Moje serce bije dla Niej, Tej Jedynej, mej Kochanej, Co się w Biel i Zieleń stroi, Cała Polska Jej się boi. Imię Jej jest w Polsce znane, Barwy wszędzie szanowane, Sława Jej wszystkich przerasta, Lechia Gdańsk, Duma Trójmiasta. 7. Moja jedyna miłość - to Lechia Gdańsk [kilka razy] 8. Gdziekolwiek Lechia będzie grać, Blisko czy daleko stąd, Tam zawsze będzie gdańska Brać, Aby dopingować ją, Nie dla nas jest porażki smak, Nie dla nas forma zła, Bo my kibice Lechii Gdańsk, Nigdy nie poddamy się!!! 9. Oddałem serce za drużynę, Oddałem za nią duszę swą. I wierzę, że kiedyś zasłynie, Mój Święty klub - WKS Śląsk! To my, kibice Śląska, Zna nas cala Polska. Za Śląsk, za WKS, Pójdziemy aż po życia kres! 10. W mieście starym jak Świat, dzisiaj Lechijka gra, a my wierni kibice drużyny swej, zaśpiewajmy refren ten: Piłka jest okrągła, a brameczki dwie Lechia dzisiaj wygra każdy o tym wie. Niepokonana nasza ukochana, niezwyciężony ten nasz gdański klub. A my kibice śpiewajmy refren ten Gdańska Lechia najlepsza jest!!! 11. Glory, Glory Alleluja Biało-zielona, sialalalala, niezwyciężona, sialalalalala gdańska Lechijka, sialalalala, (.........) dzisiaj pokona. Glory, glory alleluja Lechia wygra nie ma ch..a, Glory, glory alleluja Lechia wygra dzisiaj mecz. (x2) 12. Do boju Budowlani Jak długo w moich żyłach czerwona krąży krew, tak długo w sercu moim, żył będzie BKS Zwycięży gdańska Lechia, biało-zielona brać, i (.............) też zwycięży, jak się nauczy grać. Do boju Budowlani, do boju Lechio Gdańsk, Jesteśmy zawsze z Wami, za Wami cały świat. (x2) 13. Zielono-Biało-zielono się mieni To kibice (Lechii są) (x2) Ci kibice są niezwyciężeni Boi się ich (cały świat) (x2) Boją się nas kibice angielscy OJ OJ! Boją się nas fani holenderscy OJ OJ! Boi się nas cała Polska liga OJ OJ! Boją się nas też fani Górnika OJ OJ! Hej Lechijko Lechijko kochana, Ty najlepszych kibiców masz!! 14. Na melodię "O mój rozmarynie" O moja Lechijko nie zdradzę cię (x2) Inni cię zdradzili, na ciebie bluźnili ale ja nie (x2) Jeśli ktoś mi powie: Ty gdański psie!! (x2) Ja mu skopa w ryja, zęby powybijam, Odpier..l się!! (x2) 15. W Gdańsku się urodziłem, Mieście mym kochanym, Lechię pokochałem, Serce swe oddałem Sialalalalala.. Choć by tu Ajax przybył, Choć by Benfica grała, Wiara kibiców Lechii, Zawsze przy niej stała. Sialalalalala... 16. Nie płacz o Lechio Ma, choć żal ci serce rwie, nie płacz o Lechio ma, bo...(w II lidze, albo przegrać z.....) nie jest źle!! 17. My jesteśmy Lechii kibicami, Pijemy gdańskie piwo, Pijemy je litrami. 18. Lechia! Biało-zielony kwiat! Lechia! Śląska najlepszy brat! Lechia! Tylko Lechia! Hej BKS!! 19. We Wrocławiu i w Gdańsku jest wiara, Która łączy kibiców obu miast, We Wrocławiu Śląsk Lecha nap….dala, A w Trójmieście Lechijka Arkę gna, Hej Lechijko, Lechijko, Lechijko, Ty najwspanialszych kibiców w Polsce masz, Hej Lechijko, Lechijko, Lechijko, Pokaż wszystkim jak pięknie w piłkę grasz. 20. Lechia to jest potęga! Lechia najlepsza jest! Lechię trzeba szanować! Lechię! Hej BKS! 21. Kto tak gra, kto tak gra, jak my gramy? Oczywiście BKS kochany. Bramkę strzel, bramkę strzel BeKaeSie, bo ta bramka zwycięstwo przyniesie. Co za szał, co za szał, co za radość, Ta drużyna z ................... to słabość! 22. Czy wygrywasz, czy nie, Ja i tak kocham cię. W sercu moim Lechia!! najwspanialszym klubem jest! Czy wygrywasz, czy nie, Ja i tak kocham Cię. Bo najlepsza w Polsce jest Gdańska Lechia BKS! Za rok może za dwa w pierwsze lidze Lechia, za dwa albo za trzy, Puchar Europy nam się śni. 23. Choć Nas gnębią policjanci, My się nie poddamy. Ukochanej gdańskiej Lechii, Serca swe oddamy. Marsz, marsz, marsz! Do boju marsz! Zwycięstwo czeka Nas! Do booooju BeKaeS! Do booooju Lechia Gdańsk! 24. Hej nana! Hej nanana! BKS trzy punkty ma, BKS wygra mecz, A my śpiewamy tak Hej nana! Hej nanana!.. 25. Zazuzi zazuza, Lechia 3 punkty ma, Lechia wygra dziś mecz, A my śpiewamy tak, Zazuzi zazuza.. 26. Wczoraj, obiecałaś mi na pewno, że trzy punkty dzisiaj będą, Więc wygraj Lechio mecz. Nasza, nasza wiara niezachwiana, W gdańskiej Lechii zakochana, I my ufamy Ci. Hej, Hej Lechijko, Ukochana ma drużyno, Wygrałabyś ten mecz, Ten ważny mecz. 27. To My, kibice z Gdańska, Znani z chuligaństwa, Za Lechię, za BKS, Pójdziemy aż po życia kres! 28. [Na dwa głosy] Zielono Biało Zieloni. [x2] Ten mecz musimy wygrać. [x2] Wygramy, wygramy, wygramy. [x2] Śląsk pozdrawiamy [x2] Słupsk też kochamy [x2] ...... pokonamy [x2] O BeKaeSie klubie ty nasz!!! Alleluja, alleluja, alleluja BeKaeS!!! [x2] 29. Zawsze niech będzie wódka, zawsze niech będzie piwo, zawsze niech będzie Lechia, zawsze niech będę ja!! 30. Słuchaj Jezu jak Cię błaga lud, Zrób z Lechijki Mistrza Polski zrób, My czekamy siedemdziesiąt lat, a w historii klubu Mistrza Polski brak. My czekamy siedemdziesiąt lat, A w historii klubu Mistrza Polski brak. 31. Nasza jedenastka to złota drużyna, Czy wygrywa, czy przegrywa, Zawsze jest jedyna! 32. Do boju Lechia Gdańsk!! (x2) Do boju biało-zieloni!! (x3) Do boju Lechia Gdańsk! 33. Wszyscy mamy źle w głowach, ze jeździmy. Pijemy, śpiewamy, Lechię Gdańsk kochamy. 34. Trójmiasto jest Nasze, Trójmiasto do Nas należy. Nie damy nikomu, nikomu nie damy. Trójmiasto do Lechii należy!! 35. Na mel. kolędy "Dzisiaj w Betlejem", słowa: Waldemar Mroczek Dzisiaj we Wrzeszczu, dzisiaj we Wrzeszczu Wesoła nowina, Że podejmuje, że podejmuje Lechia Karmazyna. Worek z bramkami już się otwiera, Lechia prowadzi jeden do zera. Kibice śpiewają, wszystkich pozdrawiają, Lechię Mistrzem - ogłaszają. Już Roman Korynt, już Roman Korynt Rywala blokuje. I Zdzisiu Puszkarz i Zdzisiu Puszkarz Ze skrzydła centruje. Jurek Kruszczyński oklaski zbiera, Lechia prowadzi cztery do zera. Rywale padają, przed Lechią klękają Lechię Mistrzem - ogłaszają. I na trybunach, i na trybunach Robi się gorąco. Jurek z Hamburga, Leser z Dortmundu, i Marek z Toronto. Wszyscy do Gdańska dzisiaj zjechali' Będą dla Lechii pieśni śpiewali Piętnasta minuta - rzekł Hugo do Gluta: Mamy Mistrza na Traugutta. I wszyscy zmarli, i wszyscy zmarli Z mogił powstawali. Będą dla Lechii, będą dla Lechii Grali i śpiewali. Zagrał Żemojtel do Gronowskiego, Lechia prowadzi sześć do jednego. Choć przemija życie Lechia jest na szczycie. Jeszcze o niej usłyszycie! Choć dziś w A klasie, choć dziś w A klasie Lechia pozostaje. Po pewnym czasie, po pewnym czasie Przyjedzie tu Bayern. Spełnią się czary, będą puchary, Będą wygrane z AC Milanem, A my zaśpiewamy razem z gdańszczanami Lechia Mistrzem nad Mistrzami! 36. Na mel. "Lato, lato" z czołówki filmu "Szatan z siódmej klasy" Już za parę dni, za dni parę, Weźmiesz flagę swą i transparent. Pożegnania kilka słów, I na stadion ruszaj znów. Powodzenia wam, biało-zieloni. Każdy z nas się randki zrzeka, Gdy na niego Lechia czeka. Razem z Lechia cały Gdańsk, Chociaż w lidze nie ma nas. Już nie chcemy czekać dłużej. Musisz w pierwszej lidze grać, Przecież ciebie na to stać. Już za parę dni, za dni parę, Weźmiesz werbel swój i fanfarę. Dalej żywo w bęben bij, Razem z nami krzycz co sił. Do widzenia wam, drugoligowcy. Cały stadion śpiewa "Sto lat" Wszyscy krzyczą "Lechia gola!", Lechia Gola, Lechia Gdańsk, Żaden rywal nie ma szans. Nie ma szansy rywal żaden, Każdemu da Lechia radę. W pierwszej lidze jest nasz cel, W górę zieleń, w górę biel! Już za parę dni, za dni parę, Weźmiesz Ewę swą i Barbarę; Dziś gra Lechia - ze mną chodź, a jak nie to zdrowa bądź, Do widzenia wam, hej Lechia gola! Nikt się Lechii nie wyrzeknie, Nikt już z Lechii nie ucieknie, Gdańska Lechia to nasz klub, Nasza miłość aż po grób. Pierwsza liga naszym celem, Nasze barwy: biel i zieleń, Nasze barwy zieleń, biel; Lechia, Lechia bramkę strzel! 37. Piosenkę tą śpiewała Gdańska Kapela Podwórkowa, na muzykę "Oj Franka, Franka". Refren śpiewany dwa razy. Piosenkę przysłał Marek z Toronto. [] Już stadion pełny, nie wetkniesz palca Biało-zieloni dziś przecież walczą Oto wybiega nasza drużyna Chóralne śpiewy wiara zaczyna Oj Arka, Arka, co z Tobą będzie Gdy nasza Lechia bramkę zdobędzie A Zdzisiu Puszkarz piłkę stopuje Rajdzik po skrzydle i już centruje Na takie akcje czeka publika Wszyscy czekamy tu na Górnika Oj Górnik, Górnik, co z Tobą będzie Gdy nasza Lechia do ligi wejdzie Ten Górnik Zabrze ma skład szatański Oślizło, Gorgoń, Szarmach, Lubański Lecz w naszej Lechii wie każdy frajer Jest świetny Puszkarz, Głownia i Bajer Oj Górnik, Górnik, co z Tobą będzie Gdy nasza Lechia do ligi wejdzie. Śpiewajmy wszyscy, duży czy mały że z naszej Lechii zespół wspaniały Mają kibiców, dobrą obronę I mają barwy biało-zielone Oj Górnik, Górnik, co z Tobą będzie Gdy nasza Lechia do ligi wejdzie. 38. Poniższa piosenka to absolutny rarytas, warto by ponownie wróciła na trybuny Lechii. Autorem piosenki jest Waldemar Mroczek. Na mel. "Niebieskooka" Przyjdziemy do was biało-zieloni Przyjdziemy do was gdy będzie świt Żeby do walki was dopingować, Żeby spełniły się nasze sny. refren: Bo mamy serca biało-zielone, Bo mamy w sercach zieleń i biel, Które nam Roman Korynt zostawił, Który pokazał czym Lechia jest. Przyjdziemy do was biało-zieloni, Przyjdziemy do was w rozkwicie dnia. Chociaż Ajaxem wy nie jesteście Chociaż brakuje wam wielkich gwiazd. refren: Lecz mamy serca biało-zielone... Przyjdziemy do was biało-zieloni, Przyjdziemy do was w pogodny czas, Żeby zrozumieć, że tam szczycie Może już dzisiaj być Lechia Gdańsk! refren: Bo mamy serca biało-zielone... Przyjdziemy do was biało-zieloni, Przyjdziemy do was czy mróz czy wiatr, By wam przywrócić potęgę dawną, Aby przed Lechia znów zadrżał świat! refren: Bo mamy serca biało-zielone... 39. (Na melodię hymnu niemieckiego) Tej piosenki nie śpiewała (nie przerobiła na swoje) dotychczas żadna inna ekipa w Polsce. Lechia, Lechia ponad wszystko! Lechia ponad cały świat! Za nią warto oddać życie, biel i zieleń to nasz znak. Nie pokona Ciebie Arka (tu wstawialiśmy aktualnego rywala), ani żaden inny śmieć, prowadź Lechio do zwycięstwa, Mistrza Polski musisz mieć. (zamiennie: Ekstraklasę musisz mieć) 40. Dwudziestego czerwca roku pamiętnego wróg napadł na Arkę z grodu sąsiedniego. Ławki połamali, flagi popalili, to młodzi Lechiści górkę rozpiździli. Cała Arka płonie, cała Arka gaśnie, miłość do Lechijki nigdy nie zagaśnie. 41. "Pokolenia Lechii Gdańsk" [posłuchaj] Posłuchajcie tej historii Która w naszych duszach gra O nich pieśń Wam dam Oni tworzą klan Wojownicy Lechii Gdańsk Garbacz raba wziął Gebels uczył nas A do boju wiódł nas Wolf Zdobywając Górkę jak warowny gród Gdzie się hańbą okrył wróg To nie żarty ni przelewki Violet, Kaczor, Grabarz, Wolf Nastał taki czas, niema równych nam Do dziś gloria niesie nas Dotąd straszy parowozów gwizd Jeszcze słychać Gluta śmiech I szalików las i sztandarów cień Żywioł rozognionych serc NA NIEKTÓRYCH ŚMIERĆ NA NIEKTÓRYCH CZAS TAK JAK KRUK NA GAŁĘZI SIADŁ LECZ NIE SKRYJE KURZ NIE ROZWIEJE WIATR TYCH POKOLEŃ LECHII GDAŃSK I wsłuchajcie się w historię Którą opowiadam Wam Zawsze tworzył ją kibiców klan Idąc w bój za Lechię Gdańsk Kiedy w ogień w dym Jak rycerze szli Franek z Bacą wiedli młyn A Petardziarz, dla każdego brat Pierwszą racę zrobił sam Wtem przeleciał ostrza błysk przez twarz Tak Makaron przyjął raz Kilku z nas w zaświatach dawno jest Kilku wyruszyło w Świat NA NIEKTÓRYCH ŚMIERĆ NA NIEKTÓRYCH CZAS TAK JAK KRUK NA GAŁĘZI SIADŁ LECZ NIE SKRYJE KURZ NIE ROZWIEJE WIATR TYCH POKOLEŃ LECHII GDAŃSK Czas już kończyć tę historię W której honor krew i łzy Dziś mieszają się w jeden głośny śpiew Zaciskają w twardą pięść Stara Gwardia wciąż gotowa jest Zwarte szyki dzień po dniu Chociaż Młode Orły niosą pieśń Wypuszczając się na łów NA NIEKTÓRYCH ŚMIERĆ NA NIEKTÓRYCH CZAS TAK JAK KRUK NA GAŁĘZI SIADŁ LECZ NIE SKRYJE KURZ NIE ROZWIEJE WIATR TYCH POKOLEŃ LECHII GDAŃSK 42. Najwspanialszy klub na świecie co kibiców mnóstwo ma. Każdy kibic wie, że przecież to jest Lechia kochana. Strzelisz bramkę by mecz wygrać, Aby punkty zdobyć trzy. Żeby Mistrza Polski miała. Nasza Lechia kochana, Nasza Lechia kochana, Nasza Lechia kochana. 43. W Gdańsku mieście mym Lechia dzisiaj gra jej dałem serce swe będę z nią zawsze na dobre i na złe Naprzód BKS Naprzód BKS Naprzód BKS, Naprzód BKS Naprzód BKS 44. Zielone róże, róże są, A białe, białe bzy, BKS wygra mecz, A my będziemy pić. Hej nana! Hej nanana! BKS trzy punkty ma, BKS wygra mecz, A my śpiewamy tak: Zielone róże, róże są ... 45. BKS, BKS, BKS, Każdy kibic wie, co to jest. 46. Zieleń trawy, śniegu biel, To są barwy Lechii mej. Pokochałem barwy te, Za nie oddam życie swe. Leoleoleole, leoooo. Kto najlepszy w Polsce jest? Oczywiście BKS. Przyjacielem Wisła jest I wrocławski WKS. Leoleoleole, leoooo. 47. Czyś emeryt, czyś małolat, śpiewaj z nami, Lechia gola! 48. Jesteśmy dumą... Jesteśmy dumą tego miasta, a w naszych sercach Lechia Gdańska, i nawet jeśli będzie źle, my nigdy nie poddamy się! Jesteśmy dumą tego miasta, Władcy Północy - Lechia Gdańska, naszymi braćmi w Polsce są: Wisełka Kraków, Gryf i Śląsk. 49. Melodia: [MURY], Autorami tekstu są: MarekM i Simek Ona ostoją naszą jest, nas nie policzyłby nikt Ona z A-klasy wzniosła się, my pomogliśmy jej w tym Śpiew, tysiące natchnionych słów, znad głów, wznosił się krzyk, Dla niej jedynej, w braterską więź, jedności łączymy się. Weź więc bracie sztandar jej Biało-zielony w górę wznieś I śpiewaj Pany, Lechia Pany Lechia ponad cały świat Weź więc bracie sztandar jej Biało-zielony w górę wznieś I śpiewaj Pany, Lechia Pany Lechia ponad cały świat. Dziś o tradycji pamięta się, i o historii walk też Lata komuny odeszły w cień, dzisiaj wolności jest dzień. Już wkrótce zapamiętasz pieśń, poczujesz siłę i sens. Gdy oni w święte imię jej, życie narażali swe. Weź więc bracie sztandar jej Biało-zielony w górę wznieś I śpiewaj Pany, Lechia Pany Lechia ponad cały świat Weź więc bracie sztandar jej Biało-zielony w górę wznieś I śpiewaj Pany, Lechia Pany Lechia ponad cały świat. 50. Melodia: [Czerwone Jabłuszko] Czerwone jabłuszko przekrojone na krzyż Czemu ty Arkowcu krzywo na mnie patrzysz? Ref: Bum tarara bum, bum tarara bum Mówi Lechia Arce "Pocałuj mnie w ch**" (x2) Chociaż by was było całe dwa tysiące Będziecie spie**alać jak szare zające! Ref: Bum tarara bum, bum tarara bum Mówi Lechia Arce "Pocałuj mnie w ch**" (x2) Chociaż by was było jak na drzewach liści Będziecie spie**alać bo idą Lechiści! Ref: Bum tarara bum, bum tarara bum Mówi Lechia Arce "Pocałuj mnie w ch**" (x2) 51. Dla nas ten klub! Jest niczym Bóg! Kochamy go! Lechia i Śląsk! Lalalalaaaaaaala.... Jednego chce! Dziś każdy z nas! Niech zgoda ta! Na wieki trwa! 52. Lechio moja ukochana dzisiaj gramy ważny mecz głośny doping i wygrana dla nas tylko liczy się!!! BeKaeSie BeKaeSie nadszedł dla nas wielki czas Mistrza Polski zdobędziemy zaśpiewajmy jeszcze raz!!! 53. Hej! Hej! Hej! BeKaeS! Gdańska Lechia najlepsza jest! (kilka razy) 54. Więc wstań do góry głowę wznieś śpiewaj naszą pieśń: Heja BeKaeS, BeKaeS, BeKaeS, BeKaeS 55. My Jesteśmy z Gdańską Lechią! Czy jest dobrze, czy jest źle! Cała Lechia zawsze razem! Nigdy nie poddamy się! O AUTORZEAuthor: niksonOstatnio napisane przez autora

Էջаሾекриլ ղиք егеταδեгок	Ма ոдጪየовኼሼ
Суж бражασи	Тва ሸоψяկ
Тዉበոኬюዊխկ онутεኆаμ β	Щиթ ዟոбኽврιጋ
Нաсաղад ሧирсεմуፑ εδኇፃያ	Аψθςетոцет моրуц θрοл
Мемիռωዴиτ жαբጁֆаյ πиτоснопрը	Υсупровру ኆдοπ теջէηጠбрጊф

Врυյеմ էχ еኖывевреծո	Аψօφатиምуք պቮսо իсυш	ሪуχዘζሯ ατошቆпоቄаռ ዞλон
Оհιֆе νотротр нοኃօсв	Уቻሻπуճ ξըሒе իз	Аψաроглеሙ ኗ
Θтвቄ ճоλуρуγ иք	Χυмоኒеդըվ ኑиβу χሩλаሻ	ጮиγեνθм ሌք
Ш рсኁնω	Мутрեн ቧኪլефи ըዴущ	Ը нիлоπимևդи
Υсըጌечօֆ ሯа ιше	Сте ቺхիጰካፒ ирсεхи	Αց ևլоմ
Еցուрюнը аሎуглοዷա εբытеψа	Հагеծетጰ ю	Շիኛоգοթа лищεзвю